hi
20 | UPIS | CEU
SEXY and CAREFREE
Link Bold Italics
lara monica
This blog's consisting of super emotional feelings. Better be prepared for heartfelt narratives. All the written "stories" in here are based on a true-to-life story.
tag
skype: acinomaral
instagram: acinomaral
formspring
plurk
multiply
tumblr
friends
friends :) MORE
birthdays
is the date to remember forever.
extras
thanks
layout by marianthanks to :♥ ♥ ♥ ♥ ♥
nakakamiss. :>
kasalanan to ni eka. wahahahaha. joke lang. nabasa ko kasi yung blog niya. kanina lang. tas nakakatuwa yung posts niya. parang siya talaga yung nagkkwento na siya naman talaga. ehh. gulo. basta F na F ko na siya yung nagsasalita. ;))
mixed emotions. natutuwa ako na nalulungkot na naiinis. uhh. i pity much myself. :(
mga mga entries naman kasi ni eka ay about sa kanila ni gab. natutuwa ako. happy ako para sa kanya. super proud. happy ako na happy siya. parang ang perfect ng buhay niya. matalino, happy family, many friends at nanjan si gab na 2-in-1 - ang kanyang prince charming at knight and shining armor. :) what a perfect life. i envy you.
parang gusto ko din ng ganon although i love the life i have now.
isa lang naman talaga ang pinapahiwatig ng entry ko na 'to eh. at yun ang namimiss ko na siya. para sa mga taong nakakakilala sa akin ng lubos, alam niyo kung sino siya. sobrang nangungulila ako sa pagmamahal niya. wahaha. etchos.XDD nakakamiss talaga. di mapigilan ng luha ko na tumulo. kahit ilang beses ko pang sabihing hindi na ako iiyak ng dahil sakanya, di pa rin keri eh. sobrang nadudurog yung puso ko. lalo na pagnakikita ko sila together. parang may nakasulat sa taas nila na FOREVER. :(( kung may sakit ako sa puso baka namatay na ako sa sobrang depression. thank God wala naman. :D
he saw na siguro yung pictures dun sa multiply ko yung AUGUST2009. and i think si someone lang ang tinignan niya dun. woot. nakakaselos. tae. nakakainis. nakakaiyak. ang sakit sakit. ang hapdi hapdi. ang dami naman kasi nameng pictures dun no.
di na ako umiiyak kapag kasama ko si eka, kaniel, abi, maan at kung sino pang kaibigan. mag-isa na lang akong umiiyak. kasi alam kong sawang sawa na sila sa mga pagiyak ko. sawa na silang icomfort ako. sawa na sila sa akin. pero ok lang kahit walang nagcocomfort at nagpapalakas ng loob ko. may I say na sanay na ako? :) sanay na akong mag isa. ugh.
malandi ako. malanding malandi. at dahil malandi ako, kelangan ko ng lalaki. pwede ba yun? i don't think so. hindi lalaki ang bumubuhay s akin. hindi lalaki ang dahilan kung bakit patuloy na tumitibok ang puso ko at dumadaloy ang dugo sa katawan ko. hindi lalaki ang dahilan kung bakit kahit na nasasaktan at pagod na ako, eto pa rin ako, nakatayo at hindi sumusuko.
i miss him like crazy. i need him so badly. i want to cry as hard as i can.
i feel like im in the middle of the forest waiting for him kahit na alam kong he'll never come. ang sakit sakit. pero kailangan kong maging strong. hindi dapat ako magpatalo sa emotion ko. kasi kung magpapatalo ako, walang mangyayari sa akin. :(
im currently listening to: When It Was Me by Paula DeAnda. uuuuggh. :((
