hi
20 | UPIS | CEU
SEXY and CAREFREE
Link Bold Italics
lara monica
This blog's consisting of super emotional feelings. Better be prepared for heartfelt narratives. All the written "stories" in here are based on a true-to-life story.
tag
skype: acinomaral
instagram: acinomaral
formspring
plurk
multiply
tumblr
friends
friends :) MORE
birthdays
is the date to remember forever.
extras
thanks
layout by marianthanks to :♥ ♥ ♥ ♥ ♥
bow.
BOW.
ano na namang nangyayari saken? nababaliw na naman ako. nasaktan ako dun ah. parang ang manhid mo, pero sasabihin ko lang na mas namamanhid na ako pero naramdaman ko pa rin yung sakit. kasi uber lakas nung ginawa mo eh.
mahal kita. mahal.mahal.mahal. sa twing nakikita kita, nakukumpleto na ang araw ko, at kapag ikaw naman ay ngingiti saken, gumaganda na yung mood ko kahit gano pa ito kapanget, kapag kasama kita, feeling ko safe na ako at di na ako magagalaw ng iba, sa twing naaamoy kita, nde maalis sa isip ko ang amoy na yun at patuloy kong hinahanap hanap, nung hinalikan kita, nagiba ung tibok ng puso ko, sumaya siya at sumigla, at ang iyong mga yakap, nagpapagaan sa aking kalooban at parang sinasabing nandito ka lang para sakin.
kung pede lamang na ika'y maging akin na lang. pero nde pede. ndeng nde. alam kong hanggang dito na lang yun at nde na akong umaasa pa. tanggap ko na naman eh. :D
pero sinaktan mo ako at pumayag kang saktan nila ako.. nasan ka na nga ba? asan na ang mga yakap mong nagpprotekta sakin?? nde na kita makita, lalong di na kita maramdaman pa.. :(
gusto na ulit kitang makasama at maramdaman muli ang mga naramdaman ko na nakapagpasaya saken. nde. nde. ayaw na pala kitang makita at makasama dahil baka muli mo akong saktan. natatakot na talaga ako. sa tingin ko'y lahat ng ito'y binalak mo, at natutuwa ka sa mga nangyari, nangyayari at mga maaari pang mangyari. ngayon pa lang, sinasabi ko sayo nagtagumpay ka. at wag mo ng ituloy ang iba mo pang balak, tama na ang isang tagumpay. maging masaya at kuntento ka na doon.
paano ko didiktahan ang sarili kong layuan ka upang nde na ako masaktan eh isipan ko pa nga lang ay nde ko na kaya, at bawat oras ay ikaw lagi ang laman ng aking isipan at ayokong mawala ka saken. nde ko na alam kung anong mga dapat kong gawin. nangako ako sa sarili kong nde na ako iiyak dahil sa mga bagay na ganto pero nde ko talaga kaya, nasaktan ako eh kaya sa tingin kong normal lamang na umiyak ako.
alam kong nde ka saken at kahit kailan ay di ka mapupunta saken ngunit ayoko talagang mawala ka saken. hindi kita gusto, nais ko lang na magstay ka saken. pero alam ko din namang dadating ang araw na mawawala ka. at lahat ng pinagsamahan natin ay mawawala. hindi pa ako handa para sa araw na iyon, pero ngayon pa lang ay inihahanda ko na aking sarili para sa araw na yun.
BOW.
oh ano, ok ba ung pagdadrama ko?? hahaha. yan kasi yung naiisip ko habang nasa LRT ako kahapon. at wala lang. ang cute lang kasi di ko alam kung bakit ko ba yan naiisip at sino ba ang tinutukoy ko. :D
